بررسی فراوانی ویروس پاپیلومای انسانی (HPV ) و ژنوتیپ های ان در زنان مبتلا به ضایعات ژنیتال در شهرستان سنندج

زمینه و هدف: ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) عامل یکی از شایعترین عفونتهای ویروسی منتقله از راه جنسی است که نقش ان در ابتلا به سرطان دهانه رحم به اثبات رسیده است. هدف از این مطالعه تعیین حضور ویروس پاپیلومای انسانی و بررسی فراوانی ژنوتیپ های ان در مبتلایان به ضایعات ژنیتال در زنان مراجعه کننده به کلینیک زنان شهر سنندج میباشد. روش بررسی: مطالعه حاضر، یک مطالعه توصیفی - تحلیلی بود که در ان از ضایعات ژنیتال 50 نفر از زنان مراجعه کننده به کلینیکهای شهرستان سنندج از تاریخ بهمن 1394 لغایت بهمن 1395 نمونه برداری انجام و به بخش مولکولی ازمایشگاه ارسال شدند و با استفاده از روش PCR از نظر حضور  HPV و تعیین چهار ژنوتیپ 16 ,18 (پر خطر) و 11 ,6 (کم خطر) مورد بررسی قرار گرفتند. همزمان با تهیه نمونه از بیماران با تکمیل پرسشنامه ای که از قبل تهیه شده بود اطلاعات دموگرافیک و ریسک فاکتورها ثبت شد. داده ها توسط نرم افزار spss و با استفاده از آمار توصیفی آنالیز شدند و جهت بررسی ارتباط ریسک فاکتورها با عفونت HPV  از تست فیشر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در 56%  نمونه های مورد مطالعه ژنوم HPV شناسایی گردید. فراوانی ژنوتیپهای حاضر در کل نمونه ها شامل 32%  ، 12% ، 6% و 2%  به ترتیب برای ژنوتیپ های 6 ، 18 ، 16 و 11 بودند. عفونت توام تیپ های 16 و 18 در 4% از نمونه ها دیده شد . همچنین میانگین سنی افراد HPV مثبت 8.7±34.07 سال و میانگین سن اولین تماس جنسی 4.8±21.22 سال بوده است. بین ریسک فاکتورهای بررسی شده با عفونت HPV  ارتباط معنی دار اماری مشاهده نشد (05/0<P) . نتیجه گیری: از آنجا که عفونت با این ویروس گاهی علامتی ندارد و با توجه به شیوع بالای آن در این مطالعه و سایر مطالعات تشخیص به موقع بخصوص ژنوتیپ های 16 و 18 و درمان سریع آن می تواند از تبدیل این زخم ها به مشکلات پیشرفته مانند سرطان جلوگیری نماید.